- otaczać
- otaczać I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, otaczaćam, otaczaća, otaczaćają, otaczaćany {{/stl_8}}– otoczyć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIa, otaczaćczę, otaczaćczy, otaczaćczony {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'osłaniać, okalać coś ze wszystkich stron, umieszczać coś wokół czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Otoczyć dom wysokim płotem. Otaczać coś obwódką, pierścieniem, posterunkami. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'darzyć jakimś uczuciem, zapewniać coś komuś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Otaczać kogoś opieką, szacunkiem, nieustanną troską. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'skupiać się dookoła czegoś lub kogoś; okrążać, oblegać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wędrowcy otoczyli ognisko. Otaczać wojska nieprzyjaciela. Dzieci otoczyły nowego ucznia. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'przebywać przy kimś, stanowić czyjeś towarzystwo': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mistrza otoczyli nowi malarze. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'to samo co obtaczać w zn. 1': {{/stl_7}}{{stl_10}}Otaczać mięso w bułce tartej. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}otaczać II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rozpościerać się dookoła czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Lasy otaczały jeziora. Płot otaczał posiadłość. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stanowić czyjeś stałe towarzystwo; towarzyszyć stale komuś, czemuś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Otaczali go pochlebcy. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.